door anoniem | 19 maart 2018 | Nieuws
Wij kwamen bij Jeugdpraktijk Pit i.v.m. sociaal-emotionele problemen van onze zoon, als gevolg van de echtscheiding. Direct vanaf de intake keek Jeltje zowel naar onze zoon, als naar de interactie tussen ons/mij en hem. Dat bracht veel duidelijkheid. Ik kreeg als ouder goede begeleiding, die tegelijk doortastend was. Jeltje maakt op een opgewekte manier contact met onze zoon en bood hem afwisselende werkvormen, waardoor hij er altijd met plezier heen ging. De behandeling gaf hem duidelijkheid en zelfvertrouwen.
door Jeltje Jelles | 26 februari 2018 | Nieuws
Column \ Guido Smeding \ magazine Stroom \ winter 2018
In onze westerse samenleving proberen steeds meer mensen verder te kijken dan alleen naar ‘wat je ziet’. Ook als het gaat om gezondheid en welzijn benaderen zij mensen in toenemende mate vanuit het perspectief van de hele mens én hoe die zich verhoudt tot zijn situatie. Vaak hoor je mensen zeggen dat het zo belangrijk is ‘om te aarden’. Dat klinkt best logisch, maar wat bedoelen ze daar eigenlijk mee en waarom is het zo belangrijk? We zijn toch al op aarde?
Laten we eens kijken wat de Nederlandse taal over aarden en gezondheid naar voren brengt.
Ge-zon-dheid lijkt te suggereren dat de zon een grote rol speelt in hoe het met ons gaat. En als je ziek bent geweest, word je beter. Oftewel: er is iets veranderd nadat je ziek-zijn voorbij is. Je bent niet meer dezelfde na je ziekte, nee, je bent zelfs béter dan daarvoor! En na belangrijke veranderingen, zoals een verhuizing of een nieuwe werkkring, moet je aarden. Onze taal spreekt in raadselen, of toch niet?
Anders dan planten en bomen bewegen wij ons vrij over de aarde. Wel ‘schieten we ook wortel’ door ons te verbinden met geliefden en andere medemensen, met ons werk, met onze thuisomgeving enzovoorts. Zij zijn ‘de aarde’ waarin onze ziel zich wortelt, terwijl niets van dit alles zichtbaar of stoffelijk is. En juist daardoor gaat voor ons de schijnbare tegenstelling van verbondenheid en vrijheid toch samen.
Alleen bij de start van ons aardeleven hebben we een stoffelijke wortel: onze navelstreng verbindt ons met onze moeder. Zij is het eerste en enige stukje aarde waar we, voor even, aan vastzitten. En daar begint het onzichtbare maar o zo fundamentele aarden: eerst als hechtingsproces aan onze moeder, aan onze ouders en aan alles wat verder van belang is. Hopelijk is er warme aandacht, want goede hechting vormt de basis van wie we worden, hoe we denken, voelen en doen in ons verdere leven. De kwaliteit van deze prille hechting spiegelt zich later in onze stijl van verbinden op ieder levensgebied: haak je in, blijf je ingehaakt, of haak je snel uit?
Ons lichaam is tot aan onze dood het meest nabije stukje aarde. Het is gemaakt van aardse stof die zich vormt naar wie wij zijn. Maar kun je aarden in je lijf? Hoe verbind je je aan je eigen lichaam? Voor veel mensen is dat niet zo eenvoudig in een wereld met zoveel prikkels die om aandacht vragen. Toch kun je als mens niet goed functioneren als je niet goed geaard bent. Pas als je lekker in je lijf zit, kun je échte aandacht aan je omgeving schenken. Aarden betekent daarom dat je met je aandacht een brug naar binnen slaat én bewust verzorgt. Wanneer je je lijf en ziel in het (zon)licht van je aandacht zet, kom je met beide benen op de grond. Met je licht van binnen aan, stralen je warme aandacht en belangstelling vanzelf naar buiten. Geaard zijn maakt alles levendiger, lichter en gezonder!
door anoniem | 26 februari 2018 | Nieuws
Wij zijn met ons 5-jarige zoon terecht gekomen bij Jeugdpraktijk Pit, omdat hij moeite had om zich te uiten. Dit resulteerde in boosheid, schoppen en slaan, zowel thuis als op school. Hierdoor had hij weinig vriendjes en weinig aansluiting met andere kinderen. We merkten dat hij ook weinig zelf vertrouwen had en het leek wel of hij dit met zijn gedrag probeerde te verbloemen. Wij wilden graag weten hoe we onze zoon konden helpen om met zijn boosheid en frustraties om te gaan en hem meer zelfvertrouwen geven. Onze zoon kreeg speltherapie van Mechel Oortgijs. Dit ging op een hele prettige manier. Onze zoon ging er graag naar toe. Aan de hand van onder andere een ‘stoplicht-methode’ leerde onze zoon zijn emoties beter herkennen en er beter mee omgaan. Als ouders werden wij hierin betrokken en kregen praktische handvatten aangereikt. Hierdoor werden we ons bewust van ons eigen aandeel in zijn gedrag en hoe wij hem, door anders te reageren, konden helpen. Wij kunnen nu samen verder met de handvatten die we hebben gekregen. Onze zoon zit een stuk beter in zijn vel. Wij zijn blij dat we voor Jeugdpraktijk Pit kozen, want Mechel bood precies wat wij nodig hadden!
door anoniem | 26 februari 2018 | Nieuws
De huisarts verwees ons naar Jeugdpraktijk Pit. Mijn zoon van 17 was somber, suïcidaal en beschadigde zichzelf. Een heftige en zorgelijke situatie. Jetje Jelles nam direct tijd voor ons. Wij konden snel terecht voor een kennismakingsgesprek. Tussen mijn zoon en haar klikte het. Tijdens de behandeling leerde mijn zoon stapje voor stapje om zich beter te uiten, zich meer oké te voelen met zichzelf, grenzen te stellen en om te gaan met zijn stress. Mijn zoon kon in de gesprekken met Jeltje zichzelf zijn en dat gaf hem zelfvertrouwen. Hij boekte goede vooruitgang. Daarnaast was Jeltje via de app beschikbaar voor onze zoon in noodgevallen. Dat was super fijn en gaf hem- en ons- veel vertrouwen. Jeltje hield ons als ouders goed op de hoogte en we hadden regelmatig gesprekken. Zij was onze steun en toeverlaat, ook in de afstemming met school, de leerplichtambtenaar, het CJG en het Dagelijks Bestaan (dagbesteding). Wij hebben haar ervaren als: open, betrokken, helder, doorpakkend en gestructureerd: een fijne combinatie!
door Jeltje Jelles | 2 januari 2018 | Nieuws
Tekst: Carlijn de Roos, Rik Knipschild, Ad de Jongh & Iva Bicanic
Recent kwam het thema ‘hervonden herinneringen’ verschillende keren in de media naar voren. Al sinds de jaren negentig worden er met enige regelmaat publieke discussies hierover gevoerd. Er zijn clinici die vinden dat herinneringen aan gebeurtenissen, waar de patiënt zich niet eerder bewust van was, verwijzen naar trauma’s die daadwerkelijk hebben plaatsgevonden, maar waar- van de herinnering was verdrongen, vergeten of gedissocieerd. Aan de andere kant laten clinici en experimenteel psychologen ruimte voor andere reconstructies en scenario’s van ‘hervonden’ herinneringen, zoals pseudo- of fictieve herinneringen, die door eigen fantasie of door het toepassen van suggestieve vragen of technieken van therapeuten tot stand zijn gekomen.
Lees het volledige artikel hier.
door anoniem | 2 januari 2018 | Nieuws
Ik kwam bij Jeugdpraktijk Pit omdat ik me onzeker voelde omdat ik al een tijd werd gepest in mijn klas. Jeltje kwam kijken in mijn klas en praatte een paar keer met mijn leraar en ouders. Dat hielp, omdat toen duidelijk werd wat er precies gebeurde met pesten. Daar was ik heel blij mee. Bij Jeugdpraktijk Pit durfde ik steeds meer te gaan vertellen. Ik mocht ondertussen knutselen en tekenen. Dat vond ik fijn. Jeltje is aardig en je neemt haar in vertrouwen. Ik kreeg meer zelfvertrouwen en ik durf nu beter mijn mening te geven. Het pesten is gelukkig gestopt.
Recente reacties